13+1 Τραγουδια θα σας πω

Λοιπόν, το ραδιοφωνάκι του τεχνάσματος απο σήμερις παρουσιάζει 13+1 τραγουδάκια για 13+1 καταστάσεις, όλα αγαπημένα, όλα για την ώρα τους,
... πατήστε το play ...
μην δίνετε σημασία στις μαλακίες που γραφώ, τραβήχτε το blog χαμηλά και αφήστε το ραδιοφωνάκι να παίζει.


Γιατί στην τελική τι είναι μουσική ? ? ?

Πάμε να τα δούμε ένα-ένα ...........

Όταν θέλω να τα σπάσω όλα, να χτυπηθώ βρε αδερφέ, απ' το μπράτσο με κρατάνε οι NoMeansNo με το Machine.

Όταν θέλω να χορέψω, όταν νιώθω sexy, το μάτι κλείνουν οι
The Make Up με το Pow! to the people.

Όταν έχω ήδη πιει και δεν υπάρχει γυρισμός, ακόμα ενα on the rocks μου σερβίρει ο
Django Reinhardt με το Django's tiger.

Όταν έχει ξημερώσει και εγω νομίζω είναι βράδυ, με συνεφέρουν στα συγκαλά μου οι
Wooden Shjips με το Lucy's ride.

Όταν θέλω να γράψω κάτι όμορφο, όλες τις σκέψεις μου τις ξεκινάνε οι
Mellow Candle με το Heaven Heath.

Όταν γίνομαι αλήτης, όταν δεν ξέρω που ανήκω, τσιγάρο μου ανάβουν οι
Raincoats με το Lola.

Όταν είμαι στις μαύρες μου, όταν άπειρα γιατί με κερνάνε ερωτήσεις, μου σιγοτραγουδούν οι
The Iditarod με το The roots of the butterfly bush.

Όταν τα απλά τα κάνω δύσκολα, όταν ντρέπομαι για αυτο που έιμαι, σφαλιάρα μου ρίχνουν οι Migala με το Tucson, game over.

Όταν γίνομαι περίεργος, όταν ξεχνώ τι χρώμα έχει η φωνή, χείρα βοηθείας τείνουν οι
Insect Trust με το Miss fun city.

Όταν είμαι ερωτευμένος... με εκτοξεύουν στο διάστημα οι
Dogbowl με το Love bomb.

Όταν νόμιζα οτι ήμουν ερωτευμένος, με προσγειώνουν απο το διάστημα οι
Louise Attaque με το Comme on a dit.

Όταν θέλω να κλάψω, να ουρλιάξω, να πέσω στο κενό, αυτοί που θα μου κουνάνε το μαντήλι ειναι μονό οι Astronauts με το Baby sings folk songs.

Όταν το κορμί τυλίγεται στις φλόγες και το μυαλό το χαιρετά απ την στεριά, καπεταναίοι ειναι οι Clann Zu με το One bedroom apartment.

Όταν όλα είναι αλήθεια, όταν όλα είναι ψέματα, την καληνύχτα μου την λένε μόνο οι
Mecano με το Untitled.

Όσοι απο έσας κατάφεραν να ακούσουν όλα τα τραγούδια και να αντέξουν να διαβάσουν όλες τις μαλακίες που έγραψα είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ήρωες και τους αξίζει μια ανταμοιβή.

Αν σας άρεσαν τα τραγούδια,
αν και εσείς περνάτε παρόμοιες 13+1 καταστάσεις που και που,
κατεβάστε αυτή την συλλογή,
αφήστε την ελεύθερη,
είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω...


DOWNLOAD
13+1 τραγούδια θα σας πω

Αστικούλαμ έμορφη σε αρέσει το ... σεργιάνι

Η παρούσα ανάρτηση είναι η έμπρακτη απόδειξη του γιατί ΔΕΝ πρέπει να αποφεύγουμε τις Κυριακάτικες απογευματινές βόλτες, ιδίως αν έχετε διαταραγμένη φαντασία, ιδού τι μπορεί να σας τύχει.

Βόλτες τις Κυριακές, μεγάλες τετράγωνες πέτρες γλιστρούν απ' το προηγούμενο ψιλόβροχο, γλιστρώ και εγώ σαν ξένος στο κατώφλι σκευωρίας, σχεδόν τρέμω απ' τα χτεσινά, πάντα θαύμαζα εαυτόν σε συνεχόμενα βουτήγματα περνωκαλαϊσμού. Δώσε τροφή συνεχίζω, τοίχοι βαμμένοι, παγκάκια οικεία, κάθομαι, αναστεναγμοί με τηλεπάθεια με μεταφέρουν στο χθές, σφαίρα στο σήμερα, σηκώνομαι και πέρνω τον κατήφορο, θαυμάζω επιτεύγματα χωρίς δημιούργους, απλά περαστικός, περαστικά σας νεαρέ. Το ψιλόβροχο επιμένει, το ίδιο και εγώ. Γλιστράω στα φώτα τα τόσο γνώριμα, ίσα που χωράω, παραγέμισαν με χρόνια, κάνουν μουζουκλιές. Πιόνι επιλεκτικών αναμνήσεων εντός έδρας νικητής, επι τα αυτά πάλι νικητής, με ποιόν έπαιζα λέγαμε? Ο κατήφορος γίνηκε αυλάκι, στάση για τσιγάρο, 2-3 φάτσες μου μοιάζουν δικαστές. απόφαση αγχόνη, την σκαπουλάρω όμως, ουπς, ανηφόρα κάτι γυαλίζει στην κορφή, καταπίνω την απόφαση φτάνω και συνηδητοποιώ οτι με γέλασε η ματιά μου, καθόλου ευγενικό.

Σχέδον νύχτωσε η ώρα της θυσίας πλησιάζει, αρπάζω το πρώτο ιπτάμενο μειδίαμα γαντζώνομαι γερά πάνω του και ξεκινώ για σπίτι. Οχι ακόμα έμεινε κάτι τελευταίο. Χτυπάω το κουδούνι /παντα ο χρόνος που μεσολαβεί απο το κουδούνισμα εώς το άνοιγμα μιας πόρτας τροφοδοτούσε την ούτως η άλλος διαταραγμένη φαντασία μου/

- Εσύ εδώ ?
- Περαστικός είμαι
- Πέρνα έχω να σου δείξω κάτι, βλέπεις εκείνο το δαχτυλίδι, ναι εκείνο δίπλα στο τασάκι, φόρα το και θα σε πάει όπου θέλεις, όπου σκεφτείς.
- Πες μου το σχέδιο σου, δεν σε πιστεύω
- Θέλω ειρήνη δεν λέω ψέματα, να δες ...

φοράει το δαχτυλίδι και μεμιάς γλύκανε, άρχισε να σιγοτραγούδα , μια ευλογία που εγώ προφανώς αγνοώ. Μιλώ φωνάζω δεν με αναγνωρίζει , δεν ζηλεύω, ούτε θλίβομαι, απλά φεύγω με μια περιέργεια γυάλινη έτοιμη να σπάσει. Φτάνω στο τσαρδί και ανοίγω το παράθυρο να μπεί κάτι καθάριο. Αυτό ήταν επιτέλους κατάλαβα. Μισώ να αγαπώ ανώμαλα υπερθετικούς της αγάπης, το ξέρεις και με σιγοντάρεις υποχωρώντας. Μπορεί να άργησα αλλα το κατάλαβα. Χαμόγελο ήταν αυτό που με ξεφυγε ?

Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ ετοιμάσου να μπείς στον καινούργιο χορό, σιγα σσ
Γάντι οι στίχοι γραμμένοι απο δικά σου παιδιά κιόλας, γάντι σου λέω, για να μην πω για τα όπλα που έχουν γεμάτα και κρυμμένα καλά στα φορτηγά. Ατιμη αστικούλα πάλι βγήκες για σεργιάνι και αυτη την φορά δεν ήσουν μόνη.