Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2007

Μουσικής Ανάγνωσμα


Πρώτη ανάρτηση αι να δούμε..

Τις προάλλες σκόνταψα σε ένα link με σήμα ένα κόκκινο φάσκελο και από κάτω το ευφάνταστο ''Η πειρατεία σκοτώνει την μουσική''. Ξέρω ότι άπειρα τακ τακ πληκτρολογίου έχουν ηχήσει, αναλύοντας το θέμα: μουσική βιομηχανία, αλλά αν δεν τα πώ και εγώ θα σκασώ. Επειδη όμως είμαι αλτρουϊστής και δεν γουστάρω τον μονόλογο παραθέτω αυτούσια απάντηση του κ. Γιαρμενίτη διευθύνων 'μη χέσω' σύμβουλου της SONY-BMG, στην ερώτηση "Η ανταλλαγή μουσικών αρχείων μεταξύ φίλων αποτελεί περίπτωση πειρατείας?"
και έρχεται η κορώνα "Αν κάποιος έκλεβε μια τσάντα θα ρωτούσε κανείς αν παρανόμησε και τι έπρεπε να γίνει? Στο θέμα της πειρατείας υπάρχει ενά είδος ανοχής από την κοινώνια" και καπάκι "Τι είναι η πειρατεία?" " Η πειρατεία αποσκοπεί στην παράνομη αντιγραφή και διάθεση των μουσικών εργών με μόνο κίνητρο το οικονομικό όφελος" τάδε έφη IFPI - International Federation Of Phonographic Industries.

Και σκέφτομαι ο έρμος ... Αξιότιμε κύριε διευθύνοντα σύμβουλε ωραία μας τα λέτε ότι η πειρατεία σκοτώνει την μούσικη (δεν ασχολούμε καν με το άστοχο περί τσάντας) και σου λέω εγώ, για κατσε ρε μεγάλε ποιός έχει 20 ευρω για CD? Εχεις χαμπαριάσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που υπεραγαπούν την μούσικη και ζουν με 500 ευρα?? Και στην τελική γιατί δεν δίνεις κίνητρο στον καταναλωτή? ποιό είναι αυτό ? να ελαττώσεις το κόστος του CD, αλλά ξέχασα έχει έξοδα η πολυεθνική, που τώρα μας θυμηθηκέ οτι φταιεί η πειρατεία. Οχι κύριε διευθύνοντα σύμβουλε δεν φταίει η πειρατεία, το υπέρογκο κόστος ενος CD φταίει. Αλλα αν καταλάθος φθηνήνει το CD πως θα πληρώσουμε τον υψηλόμισθο διευθυντή ? Αλλα όλα εδώ πληρώνονται κουφάλες, έφτασαν και στο Ελαντα οι "σχετικά" καλές ιντερνετ-ικες ταχύτητες και σας μπήκε το αυγό στον κώλο. Υφος 100 καρδιναλίων και φανφαρονισμοί οτι τάχα μου η πειρατεία σκοτώνει την μουσική. Οχι κύριε διευθύνοντα σύμβουλε οι πολυεθνικές σκοτώνουν την μουσική. Για να μην αναφερθώ και στο άλλο, πως είναι δυνατόν να βρίσκεις στο διαδίκτυο ενα δίσκο πειρατικό όταν αυτός κυκλοφορεί την επομένη κανονικά? δάκτυλος ασύμμετρου απειλής κύριε διευθύνοντα σύμβουλε?

Και ερχόμεθα στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων. Τα ποιά? Ακόμα και οι ίδιοι οι συνθέτες (ειδικά τών τσιφτετελολαικοποπ) επιδίδονται σε ανελέητη αντιγραφή Ελλήνων και ξένων συναδέλφων τους, ακόμα και των ίδιων των εαυτών τους(!) ξαναγράφοντας τραγούδια, αλλάζοντας 1-2 νοτες/συγχορδίες. Εμ μας εμπαίζεται, εμ μας την λέτε (εμ σαμπου εμ κοντισιονα, που λεγε και το χαριτώμενο σκετσάκι). Και για να λέμε τα πράγματα με το ονομα τους, κανείς καλλιτέχνης δεν ζει από το έσοδα της δισκογραφίας. Τι θέλουν να μας πουν δηλαδη οτι η Βισση περιμένει το CD για να ζήσει? (έκανα και ρίμα ο άτιμος), όλοι αυτοί οι Ρέμοι Μέμοι Κιάμοι Βερτηδες Γιώργηδες Θανάσηδες κλπ περιμένουν εμένα να αγοράσω το CD τους για να θρέψουν την οικογένεια τους?

Ρε θα μας χαζέψετε !


Αυτοί κύριε δ.σ. κυνηγούν το νυχτοκάματο χέσκανε για τα CD, τραγουδάνε (λέμε τώρα) 3-4 ωρίτσες και κονομάνε όσα εγώ σε μήνες. Υπάρχει καλύτερο πράμα από την τσέπη γ(κ)αυλομένου σκυλα ? Σε μεταγενέστερη ανάρτηση θα ασχοληθούμε και με δαύτους.



Ηρθε η ώρα να τα πούμε λίγο και με την αγαπητή IFPI. Ποιο οικονομικό όφελος κύριοι IFPIαδες μου ? Πέρασε ανεπιστρεπτί ο καιρός του ανέκδοτου "γιατι οι μαύροι έχουν μεγάλα χέρια?" "Για να κρατάνε πολλά CD" Ο νέος σας φόβος ακούει στο όνομα downloading, και επανέρχομαι σε ποιο οικονομικό όφελος αναφέρεστε? Εχετε πάρει γραμμή οτι υπάρχουν εκαντοτάδες προσεγμένα blog που προσφέρουν καλή μουσική εντελων ΔωρεΑν ? με μοναδικό κίνητρο αυτών των ανθρωπων, την αγάπη τους για την μουσική χωρίς να αποσκοπούν σε κανένα όφελος και σπαταλώντας μάλιστα ώρες και ώρες από τον χρόνο τους για να βρουν μια καλή παρουσίαση (εξώφυλλα, εσώφυλλα,καλό bitrate, info κλπ.) το ξέρω γιατί και ο γραφών ανήκει σε μια τέτοια ομάδα, με μοναδικο σκοπό την διάδοση και διάσωση ενός όμορφου album, που εσείς δίνετε σε εξωφρενικές τιμές ή το κρατάτε στα σκονισμένα υπόγεια σας κατηγορώντας το ως αντιεμπορικό (επι τούτου εκτενέστερο κράξιμο γίνεται και παρακάτω). Α ρε loubenako ρομαντικέ μαλάκα , ωπ ιδέα-λαμπακί- αλλάχτε το λογότυπο με την κόκκινη μούτζα και κάντε το "Ρομαντικοι Παραβάτες/Μαλάκες Μας Βλάπτετε" να είστε τουλάχιστον ειλικρινείς.

Ανετα κάποιος μπορεί να μου πει, ντακσει ρε συ ο καθείς ακουεί οτι θέλει τι τον κράζεις ? Ε οχι ρε πούστη μου θα τον κράξω, αρνούμαι να πιστέψω οτι έχουμε φτάσει στο σημείο να πουλάμε 20 ευρω CD με τον Κιαμο (προς θεού δεν έχω τίποτα με το παλικάρι) και την φιάλη σε διάφορες μπουζουκλερι 150 και βάλε ευρω ακούγωντας χαζοτραγουδάκια και πετώντας λουλουδάκια. Οποία ντεκαντανσε.. Θέλετε αποδείξεις ? Κάντε ενα μουσικό γκάλοπ σε ένα οποιοδήποτε γυμνάσιο-λύκειο της χώρας, αν δεν καραφλιάσετε, εγώ θα σκίσω το καλσόν μου.
Δεν αναφερθηκα σε ξένες κυκλοφορίες γιατί εκεί τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Ανόητοι μουσικοί παραγώγοι χωρίς μεράκι για αυτό που κάνουν προωθούν αμερικάνικη υποκουλτούρα με χαζούλικα emo, indie και r'n'b πλασάρωντας τα σε trendy γυαλιστερή επικάλυψη, για να μην μιλησω τι μας 'παίζουν' απο το νησί. Ολα αυτά αποσκοπούν στην ομογενοποίηση της μουσίκης αγαπητοί φίλοι, και όλα αυτά ενώ υπάρχουν μπαντάρες, παλαιότερες και σύγχρονες, που οχι μόνο δεν βρήκαν διανομή στην χώρα μας αλλα ούτε καν κυκλοφόρησαν σε CD. Ντροπή. Βέβαια υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις σαν την Γαλλική Museum αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την Ανοιξη, κανα λιόλουστο απογεματάκι μπορεί.

3 Ον και 3 Κανόνες

1ον) Ελαττώστε το κόστος ενός CD, κόψτε τις καλογυαλισμένες εκδηλώσεις και ρίχτε τα φράγκα στην ούσια. 2ον) Ανασύρετε από τα υπόγεια σας φυλακισμένα/αντιεμπορικά albums και κυκλοφορήστε τα, δώστε τα στον καταναλώτη με 6-7 ευρω. Δοκιμάστε εναλλακτικες κυκλοφορίες υπάρχουν άνθρωποι που διαφέρουν. 3ον) και σημαντικότερο, σταματήστε να πιπιλίζετε την καραμέλα της πειρατειας καταντάτε το λιγότερο γραφικοί.
Κανονας: μην αγοράζετε CD από μουσικούς/μπάντες που εποφθαλμιούν στο χρήμα, μην τους αναδεικνύεται δεν το αξίζουν. Μουσικός που σέβεται τον εαυτό του δημιούργει απο εσωτερική ανάγκη. Κανόνας: αν ειναι να αγοράσετε κάποιο CD προτιμήστε το δισκάδικο της γειτονιάς σας, βοήθήστε τους μικρομαγαζάτορες, είναι καλά παιδιά, βάζουν μεράκι και αγάπη σε αυτό πού κάνουν (προς θλίψη μου παρατηρώ οτι ολοένα και λιγοστεύουν τέτοια μαγαζάκια). Κανόνας: Γυρίστε τις πλάτες σας στα Mega/Virgin/Super/Spectacular stores των πολυεθνικών, αυτοί είναι οι πειρατές, αγνοήστε τους επιδεικτικά.

Προς θεού φίλοι μου μην πέφτετε στην παγίδα της "υπερπληροφορίας" οχι στο ακατάσχετο κατέβασμα, δείξτε σύνεση, σύλλεξτε πληροφορίες για το album που σας ενδιαφέρει, ακούστε το καλά , ξεψαχνίστε το, αφήστε το να μιλήσει μέσα σας. Το διαδίκτυο ειναι μαγικό μούσικο μέσο πλέον, η αλόγιστη χρήση του όμως μπορεί να μας οδηγήσει σε μουσικό αδιέξοδο, η σωστή δεν ξέρω που ακριβώς ακόμα, μα σίγουρα κάπου όμορφα.



Και τώρα τι γίνεται απο εδώ κι πέρα ?








Κατά την ταπεινή άποψη του γραφών, όσο γρηγορότερα συνειδητοποιήσουν οι δισκογραφικές-πολυεθνικές που ασχολούνται με το τρίπτυχο δισκογραφία->κυκλοφορία->κατανάλωση, ότι η ψηφιοποίηση και το διαδίκτυο δεν αποτελούν πόλους αναδιοργάνωσης της μούσικης βιομηχανίας άλλα εύχρηστες τεχνολογίες και εξελιγμένα πεδία προβολής, τόσο γρηγορότερα θα συμπορευθούμε σε ενα καλύτερο μουσικο μέλλον. Πρέπει να καταλάβουν οι μουσικές βιομηχανίες, οτι η μετατροπή τους σε ευέλικτες υπηρεσίες ηλεκτρονικής διανομής ειναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Ετσι οι μουσικοί θα είναι "ελευθεροι επαγγελματιες" και οχι εργαζόμενοι με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, θα ενδυναμωθει έτσι ο ρόλος τους και ο καταναλωτής θα αποκτήσει επιτέλους άποψη, έχοντας στα χέρια του το όπλο της οικονομικότερης ηλεκτρονικής πλέον επιλογής. Εν κατακλείδι η μουσική ειναι μια, η μουσική πρέπει να είναι λεύτερη, μόνο έτσι είναι ικανή να σ'αγαπήσει.

Πωπω πήρα φόρα, συγνώμη για το ευμέγεθες της ανάρτησης, άλλα είχα να γράψω καιρό,, ουφφ τα 'πα όμως και ξαλάφρωσα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: